„O bogactwie sztuki decyduje to, jak bardzo różne przebiegają procesy twórcze u poszczególnych artystów. Indywidualność postaw artystycznych determinuje kształt twórczych realizacji. Do artystów, którzy konsekwentnie, przez wiele lat kształtują swój niepowtarzalny sposób posługiwania się środkami artystycznego wyrazu, należy Bogumiła Chylińska.

 

Jej twórczość odkrywa wielką wrażliwość autorki na kolor i delikatne budowanie formy właśnie w oparciu o barwę. W jej pracach olejnych i pastelowych, przewijają się zasadniczo dwa wątki tematyczne: portrety i ogrody. Ich treści są z biegiem lat dopowiadane, np. gdy w kontekstach ogrodów pojawiają się cytaty podpatrzone z obrazów wielkich mistrzów lub gdy przestrzenie kwiatowe towarzyszą otaczającej nas codziennej rzeczywistości. Także forma malarska jest wzbogacana tak, że staje się coraz bardziej rozpoznawalna. Sposób malowania określa subtelność kreski, wrażliwość na szczegół, wyszukane zestawienia barwne z ulubionymi zestawami chłodnej zieleni, błękitów i fioletów. W obu cyklach autorki można dostrzec zapatrzenie w nieprzewidywalność natury i jej nieskończone możliwości, pozwalające nawet artystce, choć nie bez nieśmiałości, na przekraczanie pewnych granic, np.w kompozycji, rygoru realizmu w przestrzeni, czy realnych odniesień semantycznych, tak jak ma to miejsce w Autoportrecie. W twórczości Artystki odnajdujemy jej krystalizujący się, powoli rozpoznawalny styl, pełen lekkości często niedopowiedzenia, rzetelny w rysunku i bardzo dekoracyjny w czym nasuwa pewne secesyjne skojarzenia.